Անվանում՝ Զգայարաների բնութագրիչ
Դաստիարակներ՝ Նարինե Մակարյան, Էլինա Հակոբյան
Նպատակ՝ Երեխաների մոտ ձևավորել զգայարաների մասին գիտելիքներ, որոնք են համի զգալու կարևոր կենտրոները։
Խնդիր՝
1․ Երեխաների մոտ զարգացնել ՝ լեզվական, տարածական, միջանձնային, մաթեմատիկական, մարմնաշարժողական մտածողության տեսակները։
2․ Այս ամենը զարգանալով մեկ տեղ զարգանում է նաև խոսքը։
3․ Երեխան կարողանում է տարբերել, որոնք են նրա զգայական բնութագրիչները։
Ընթացքը՝
Լեզվական մտածողություս
Մանկավարժը երեխաներին բացատրում է, որ յուրաքանչյուր զգայարան ունի իր զգայական բնութագրիչները (օրինակ՝ համի հիմնական բնութագրիչներն են քաղցրը, թթուն, դառը, աղին, կծուն):
Տարածական, միջանձնային մտածողություն
Մանկավարժը ցույց է տալիս տարբեր ուտելիքներ կամ դրանց նկարները/լուսապատկերները եւ երեխաները նշում են դրանց համը:
Միջակնայիէն, տրամաբանական-մաթեմատիկական մտածողություն
Մանկավարժը երեխաների 5-6 հոգանոց խմբերին բաժանում է կծու, թթու եւ աղի սննդի նկարներ եւ առաջարկում դրանք խմբավորել’ ըստ համերի:
Մարմնաշարժողական եւ երաժշտական մտածողություն
Երեխաները երեւակայում են, որ նրանց աջ ձեռքր կարծեցյալ քաղցրն է, ձախը’ թթուն, աջ ոտքը’ աղին, ձախը’ կծուն: Ուսուցիչը հերթով ցուցադրում է մի սննդի նկար, երեխաները, ըստ ցուցադրվող պատկերի համի, բարձրացնում են համապատասխան ոտքը կամ ձեռքը եւ նույն կերպ էլ ձայնով եւ դեմքի արտահայտությամբ, արտահայտում են իրենց համի զգացողությունը:
Նախապատրաստած նյութ՝
Արդյունքը՝
Անգելինա Ղազարյան 